کلهرنیوز

در هفته دولت  باید یادی کرد از چهره های شاخص انقلاب ایران که با خدمت صادقانه و بی منت خود الگویی برای تمام مسئولین ایران و بلکه جهان شدند.
شهید محمدعلی رجایی دومین رئیس جمهور ایران بود که در
تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۱۲ متولد شد و در تاریخ ۸ شهریور ۱۳۶۰ به شهادت رسید.

زندگینامه و دوران جوانی این مسئول ساده و خدمت گذار با فراز و نشیب های بسیاری همراه بود که خلاصه ای از آن به شرح زیر است:
محمدعلی رجایی در شهر قزوین به دنیا آمد. او در دوران نوجوانی و جوانی با فقر و سختی زیادی دست و پنجه نرم کرد. پدرش را در چهارسالگی از دست داد و برای تأمین معاش خانواده به کارهای مختلفی مانند دستفروشی و کارگری پرداخت. پس از اتمام دوره متوسطه، به شغل معلمی روی آورد که عشق واقعی او بود و به همین دلیل بعدها به “شهید رجایی معلم” معروف شد.

 

فعالیت های سیاسی قبل از انقلاب

رجایی از همان جوانی وارد مبارزات سیاسی علیه حکومت پهلوی شد:
– او عضو “نهضت آزادی ایران” بود.
– به دلیل فعالیت هایش، چندین بار توسط ساواک دستگیر، زندانی و شکنجه شد.
– حتی در زندان نیز به آموزش و مطالعه ادامه می داد و روحیه انقلابی و اسلامی خود را تقویت می کرد.

 

نقش آفرینی پس از انقلاب اسلامی

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، رجایی به دلیل سابقه مبارزاتی و اخلاق اسلامی مورد اعتماد امام خمینی (ره) و مردم قرار گرفت و مسئولیت های مهمی را بر عهده گرفت:

۱-وزارت آموزش و پرورش (۱۳۵۸): او در این سمت تلاش کرد تا سیستم آموزشی را با ارزش های انقلاب اسلامی همسو کند.
۲-نخست وزیری (۱۳۵۹): در دولت شهید محمدجواد باهنر به عنوان نخست وزیر فعالیت کرد.
۳-ریاست جمهوری (۱۳۶۰): پس از عزل بنی صدر از ریاست جمهوری، در انتخابات دومین دوره ریاست جمهوری با کسب اکثریت قاطع آرا به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد. شهید باهنر نیز به نخست وزیری او منصوب شد.

 

ویژگی های اخلاقی و شخصیتی

-ساده زیستی: او زندگی بسیار ساده و بی آلایشی داشت و هرگز از امکانات دولتی برای رفاه شخصی استفاده نکرد.
-مردمی بودن: همواره среди مردم بود و دردها و مشکلات آنها را از نزدیک لمس می کرد.
-ایمان و تقوا: فردی بسیار معتقد، متدین و پایبند به احکام اسلامی بود.
-اخلاق معلمی: حتی در بالاترین پست های اجرایی، همچنان روحیه مهربان، صبور و آموزش دهنده یک معلم را حفظ کرده بود.

 

ازدواج

در سال ۱۳۴۱ با عاتقه صدیقی، دختر یکی از بستگانش ازدواج کرد

شهادت

در هشتم شهریور ماه سال ۱۳۶۰، تنها چند هفته پس از انتخاب شدن به عنوان رئیس جمهور، جلسه ای در دفتر نخست وزیری (realqapoo.ir واقع در تهران) برگزار شده بود. بمبی که توسط “منافقین (سازمان مجاهدین خلق)”در ساختمان کارگذاری شده بود، منفجر شد. در این حادثه تروریستی، شهید رجایی و شهید باهنر (نخست وزیر) و چندین تن از همراهانشان به شهادت رسیدند. این ترور ضربه سنگینی به نظام نوپای اسلامی وارد کرد.

جایگاه و میراث

شهید رجایی به عنوان نماد ایثار، ساده زیستی، مدیریت جهادی و مردمی در تاریخ جمهوری اسلامی ایران ثبت شده است. زندگی و شهادت او همواره برای مسئولان و مردم به عنوان الگویی از یک مدیر دلسوز و خدمتگزار مطرح بوده است.

ایشان در کلام امام خمینی (ره):
امام خمینی (ره) در پیام خود پس از شهادت او فرمودند: «شهید رجایی که عمری را در جهادِ فی سبیل الله گذراند، با فقر و ساده زیستی خو گرفت و با شکنجه های طاقت فرسای دژخیمان شاه، آرام و قرار و راحتی خود را از دست داد و در آخر، در اوج قدرت و مسئولیت، با ساده زیستی و صفای ایمان از دنیا رفت.»

در پایان باید گفت: شهید محمدعلی رجایی از چهره های محبوب و مؤثر انقلاب اسلامی بود که از معلمی به ریاست جمهوری رسید، اما همواره ساده زیست و مردمدار باقی ماند. او به همراه نخست وزیرش، شهید باهنر، توسط گروهک منافقین به شهادت رسید و به “شهیدان محراب” پیوست.

نویسنده: نگین سارائی خبرنگار و ارشد علوم ارتباطات