تا چند سال پیش شاید این جمله درست بود که خشکسالی ایران را تهدید می کند ! اما دیگر کار از کار گذشته است .
کبک وار سرمان را زیر برف نکنیم و دلمان را خوش نکنیم به ته مانده ی آب چند سد که خود از عوامل کم آبی این سرزمین اند.
اگر حیوان درنده ای به کسی حمله کند وآن شخص فرار نکند ، دودلیل دارد، یا نادان است و عمق فاجعه را نمی داند و یا می خواهد خودش را به کشتن دهد !
خشکسالی ایران را بلعیده است و سکوت کرده ایم !و این سکوت عواقب مرگباری دارد !
جنگ های آبی ، مهاجرت و بیکاری و…کم کم قد علم می کنند .
کجاست آن احترام ویژه و باور عمیق به آب؟ !
کشوربه جای وزارت نیرو ،به وزارت میرآب نیازمند است!
کاش به جای این همه مدیرکل در حوزه آب ، میرآب داشتیم !
میرآب تمام ذهنش پیش آب بود ،شبها تا صبح به فکر تقسیم عادلانه آب بود و مردم هم قبولش داشتند ،
میرآب فقط به فکر زمین ده خود نبود او تمام روستاها را می دید .او با یک بیل که تنها ابزارش بود ۵۰ سال آینده را می دید ! وبا آن حجم زیاد آب ،با آن رودخانه های خروشان به اندازه از آب استفاده می کرد !
دریغ که هیچ کس خشکسالی را جدی نگرفته است !
چرا ؟ !
جواب روشن است : چون هنوز تا شیر آب را می چرخانیم آب جاری می شود !
چون اداره آب به این باور نرسیده که در موقع ترکیدن لوله ی آب ، باید خودش را چون آتش نشان ها در کمترین زمان ممکن به محل حادثه برساند !
در آتش سوزی احتمال سوختن چند نفر یا سوختن یک ساختمان است .ولی یادمان رفته است که در بی آبی ، یک شهر ، یک نسل ، یک کشور با هم می میرند !
هیچ کس خشکسالی را جدی نمی گیرد
چرا ؟
چون هنوز هندوانه می کاریم !
چون هنوز ساختمان سازی ها با آب شرب انجام می گیرد .
چون هنوز کارواش ها نه تنها کم نمی شوندبلکه زیادتر هم می شوند !
چون خجالت نمی کشیم وقتی که ماشین مان را با فشار آب شلنگ حیاطمان می شوییم !
چون ما هنوز زیر دوش جاری حمام ،آواز می خوانیم !
چون ما هنوز کوچه را با آب جارو می زنیم
چون هنوز برای مصرف زیاد آب محاکمه نمی شویم !
چون هنوز مصرف زیاد آب را با پول می توان خرید !
یاد ضرب المثلی در زبان کردی می افتم که ترجمه اش این است : مادرجان دستم را در کیسه قرار بده تا دست به گِل نزنم !واقعیتش این است که خود ما هم نمی توانیم رعایت کنیم .باید قانونی بازدارنده وضع شود تا سر عقل بیاییم وبتوانیم وضعیت را درک کنیم .
با وجود همایش های اخیر، دریغ تاکنون اراده ای برای مدیریت جدی آب نداشته ایم !
با این وضع نابسامان آب ، این پرسش پیش می آید ، که چند سال دیگر، آیا می توانیم تشنگی را مدیریت کنیم !؟
با ادامه وضعیت موجود ، بد نیست به ایجاد وزارتِ مدیریت تشنگی هم فکر کنیم .

دکتر رضا موزونی -فعال اجتماعی و مدیرکل نظارت بر انتشارات کانون کشور

این خبر را به اشتراک بگذارید :